मी तुमची "जात" बोलतेय......
कोणत्या पापाची
करतेय मी आज फेड
उठसुठ कोणीही
काढतंय माझी छेड
हिरव्या, भगव्या, निळ्या
पिवळ्या झेंड्यांनी
लावलंय मला वेड
तुमच्या या आघातांनी
झालाय माझा रंग रेड
माझा वापर करून
नका वाढवू
समाजात तेढ
राजकारणात तर
आधीच ठरलेय मी पेड
इतक्या वर्षांनी
आज माझ्या मनाचा
मी पिटारा खोलतेय
मी तुमची "जात" बोलतेय......
परिस्थिती विरुद्ध लढा माझा,
पण भलतेच माझे चालक झाले.
तुम्हीच केले मला पोरके,
नको नको ते मालक झाले.
हा दोष माझाच
मी तुम्हाला नाही रोखले,
चुकीच्या मार्गावर
जाण्याआधी नाही टोकले.
जरी शिवराय, टिळक
आंबेडकर मला लाभले,
तुमच्या या कृतींनी
माझे विचार दाबले.
क्रुर ही माझी
थट्टा बघून
मनात मी रडतेय
मी तुमची "जात" बोलतेय......
आता चौथ्या स्तंभाची
लेखणी सुद्धा टोचते आहे,
कसं सांगू तुम्हाला
कुठे कुठे बोचते आहे.
आजकाल माझं अस्तित्व
बऱ्याच जणांना रुचते आहे,
विध्वंसक विचार मनात ठेवून
नको नको ते सुचते आहे.
पुढच्या पिढीचे जातीय विचार
मी रोज वाचते आहे,
मला नको असताना
मी प्रत्येकाच्या मनात
उगीच पोहोचते आहे.
माझं मला माहिती,
मी कशी सोसतेय?
मी तुमची "जात" बोलतेय......
माझा कारभार
कुणी कारभारी बघतोय,
जो तो आजकाल
माझ्या नावावर
आरक्षण मागतोय.
मजबूत होता समाज आधी
गचाळ राजकारणामुळे
नेमका तोच सुकला जातोय,
आधुनिक सुखसोयींपासून
नेहमीच मुकला जातोय.
गुण्यागोविंदाने राहणारा
भारतीय समाज
लेखणीनेच उकरला जातोय,
ज्यावर लोकशाही उभी
तोच खांब पोखरला जातोय.
मला कळतंय
ही वाळवी माझ्यात घुसतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
माझ्या म्होरक्याला
राजकारणाचं बळ आहे,
मी तुमच्यासमोर व्यक्त केली
ही जनसामान्यांची कळ आहे.
मतांच्या बेरजेसाठी
राजकारण्यांनी टाकलेली
माझी गळ आहे,
आजची परिस्थिती
हे गचाळ राजकारणाच
कडवट फळ आहे.
माझं अस्तित्व
म्हणजे समुद्राचा तळ आहे,
समाजातला जातीभेद
म्हणजे मनातला मळ आहे.
त्यालाच चिटकून बसलात
तर नाश अटळ आहे.
मी आज माझ्या मनातली
व्यथा सांगतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
जुन्या काळातला
तुमचा व्यवसाय म्हणजे मी,
वर्षानुवर्षे त्यालाच
कवटाळत बसलाय तुम्ही.
सर्वांना सारखं बनवलं
कोणाला काय कमी,
शिक्षणाने माणूस माझ्यातून
बाहेर पडेल याची देते मीच हमी.
भूतकाळ तुमचा
पोखरलाय आम्ही
आता फक्त
शिक्षणच येईल कामी
माझं अस्तित्व संपून टाका
हे मीच म्हणतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
मी तुमचीच "जात" बोलतेय......
- डॉ संदीप सोमेश्वर टोंगळे.
करतेय मी आज फेड
उठसुठ कोणीही
काढतंय माझी छेड
हिरव्या, भगव्या, निळ्या
पिवळ्या झेंड्यांनी
लावलंय मला वेड
तुमच्या या आघातांनी
झालाय माझा रंग रेड
माझा वापर करून
नका वाढवू
समाजात तेढ
राजकारणात तर
आधीच ठरलेय मी पेड
इतक्या वर्षांनी
आज माझ्या मनाचा
मी पिटारा खोलतेय
मी तुमची "जात" बोलतेय......
परिस्थिती विरुद्ध लढा माझा,
पण भलतेच माझे चालक झाले.
तुम्हीच केले मला पोरके,
नको नको ते मालक झाले.
हा दोष माझाच
मी तुम्हाला नाही रोखले,
चुकीच्या मार्गावर
जाण्याआधी नाही टोकले.
जरी शिवराय, टिळक
आंबेडकर मला लाभले,
तुमच्या या कृतींनी
माझे विचार दाबले.
क्रुर ही माझी
थट्टा बघून
मनात मी रडतेय
मी तुमची "जात" बोलतेय......
आता चौथ्या स्तंभाची
लेखणी सुद्धा टोचते आहे,
कसं सांगू तुम्हाला
कुठे कुठे बोचते आहे.
आजकाल माझं अस्तित्व
बऱ्याच जणांना रुचते आहे,
विध्वंसक विचार मनात ठेवून
नको नको ते सुचते आहे.
पुढच्या पिढीचे जातीय विचार
मी रोज वाचते आहे,
मला नको असताना
मी प्रत्येकाच्या मनात
उगीच पोहोचते आहे.
माझं मला माहिती,
मी कशी सोसतेय?
मी तुमची "जात" बोलतेय......
माझा कारभार
कुणी कारभारी बघतोय,
जो तो आजकाल
माझ्या नावावर
आरक्षण मागतोय.
मजबूत होता समाज आधी
गचाळ राजकारणामुळे
नेमका तोच सुकला जातोय,
आधुनिक सुखसोयींपासून
नेहमीच मुकला जातोय.
गुण्यागोविंदाने राहणारा
भारतीय समाज
लेखणीनेच उकरला जातोय,
ज्यावर लोकशाही उभी
तोच खांब पोखरला जातोय.
मला कळतंय
ही वाळवी माझ्यात घुसतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
माझ्या म्होरक्याला
राजकारणाचं बळ आहे,
मी तुमच्यासमोर व्यक्त केली
ही जनसामान्यांची कळ आहे.
मतांच्या बेरजेसाठी
राजकारण्यांनी टाकलेली
माझी गळ आहे,
आजची परिस्थिती
हे गचाळ राजकारणाच
कडवट फळ आहे.
माझं अस्तित्व
म्हणजे समुद्राचा तळ आहे,
समाजातला जातीभेद
म्हणजे मनातला मळ आहे.
त्यालाच चिटकून बसलात
तर नाश अटळ आहे.
मी आज माझ्या मनातली
व्यथा सांगतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
जुन्या काळातला
तुमचा व्यवसाय म्हणजे मी,
वर्षानुवर्षे त्यालाच
कवटाळत बसलाय तुम्ही.
सर्वांना सारखं बनवलं
कोणाला काय कमी,
शिक्षणाने माणूस माझ्यातून
बाहेर पडेल याची देते मीच हमी.
भूतकाळ तुमचा
पोखरलाय आम्ही
आता फक्त
शिक्षणच येईल कामी
माझं अस्तित्व संपून टाका
हे मीच म्हणतेय,
मी तुमची "जात" बोलतेय......
मी तुमचीच "जात" बोलतेय......
- डॉ संदीप सोमेश्वर टोंगळे.
Comments
Post a Comment